Απολογισμός εβδομάδας μεταξύ μούχλας και κρυφτού.

Πέρασε και αυτή η εβδομάδα. Εβδομάδα  μούχλας! 

Μούχλα ο καιρός, μούχλα οι άνθρωποι (συμπεριφορές), μια μούχλα γενικώς πλανιόταν πάνω μου όλη αυτήν την εβδομάδα. 

Τελικά οι άνθρωποι επηρεάζονται από την "μούχλα" του καιρού ή είναι μέσα τους όλον τον καιρό; Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι, αν ανατρέξετε πίσω, θα δειτε ότι πάντα είχαν αυτήν την "μούχλα" μέσα τους, απλώς είχαμε "ηλιοφάνεια" σε όλους τους τομείς της ζωής μας και η "μούχλα" καθάριζε  επιφανειακά, δεν σου χαλούσε τη διάθεση! Ήταν κάτι που δεν μας άγγιζε.

Έτσι το Σαββατοκύριακο αυτό αποφάσισα να "κρυφτώ", μαζί με ανθρώπους που δεν έχουν "μούχλα"  παρά μόνο "ηλιοφάνεια"! 

Παρέα με άτομα τα οποία  ζεσταίνουν την ψυχή σου, το μυαλό σου, όλο το σώμα σου. 

Γελάς, ξεχνάς αλλά ταυτόχρονα προβληματίζεσαι για όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας. Άνθρωποι που σε εμπνεύουν, σου δίνουν δύναμη να δημιουργήσεις, να προσπαθήσεις γιατί πιστεύουν σε σένα και όχι στην δική τους τελειότητα (πράγμα που στο υπενθυμίζουν σε τακτά χρονικά διαστήματα)...

Όσο μεγαλώνω καταλαβαίνω ότι απλοποιώ τα πράγματα! Απομακρύνομαι (και κρύβομαι) από τα παιχνίδια τελειότητας, ανταγωνισμού, πρωτιάς... 

Προτιμώ το παιχνίδι, όπως όταν ήμασταν παιδιά, που σου έδινε χαρά, ηρεμία, δημιουργικότητα.  

Έτσι και αλλιώς στο τέλος της ημέρας το μόνο που μετράει είναι το χαμόγελο, η αγκαλιά και το σ'αγαπώ από τα χείλια του παιδιού σου...του ατόμου που είσαι μαζί.